۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۲, یکشنبه

مادر 6


مادر 6
..
کلمه مادر ، کلمه ای مقدس است که گویای محبت بی پایان، گذشت، فداکاری،
از خود گذشتگی و مهربانی کردن به فرزند، در هر شرایط است.
و با وجود ِ دیدن ِ بی محبتی از فرزندی که مورد محبت مادر هست، ولی باز هم
محبت کردن به مقداری بی پایان به همان فرزند، فقط از مادر بر می آید.
در بلا ها و خطرات، بیشتر، مادر است که با به خطر انداختن ِ جان خود، از فرزند
خود حمایت می کند.
مادر  اگر خطری را متوجه فرزندش به بیند، به دفاع می پردازد، حتی در مقابل ِ پدر.
در گرسنگی، تشنگی، سیل، زمین لرزه و خطر، مادر اول به فکر نجات فرزندش است
و بعد به فکر نجات خودش.

چندین ماه خورد و خوراک خود را کنترل می کند، حتی بعضی از مادران، خاک را
می خورند، چون فرزند ِ توی شکمشان آنرا می خواهد. در این جا، خواسته ای
که فرزند دارد، خواست ِ مادر است.
مادران، چندین ماه به زحمت راه می روند، به سختی و فقط به یک حالت خاص
اجازه دارند بخوابند و به میل خود نمی توانند هر جور که خواستند دراز بکشند.
در موقع زایمان، دردی وحشتناک را تحمل می کنند و بلافاصله بعد از زایمان با
دیدن ِ فرزند خود لبخند می زنند و درد خود را که لحظه ای پیش داشتند از یاد می برند.

از شیره یه جان خود، فرزند را شیر می دهند، بعضی خوراکی ها را حتی اگر خودشان
دلشان بخواهد، نمی خورند. چون می گویند از راه شیر، برای بچه ضرر دارد.
شب تا صبح که همه در استراحت هستند، چند بار بیدار شده بچه را مراقبت
می کنند و یا شیر می دهند. در روز هم مانند بقیه بیدار هستند و باضافه کار های
مراقبت از بچه، به کار های خانه و بچه های دیگر هم، رسیدگی می کنند.
چنین فداکاری و زحمتی را چه کسی بدون دریافت مزد و پاداش انجام می دهد؟
فقط مادر است که بدون توقع پاداش، صمیمانه از دل و جان در خدمت فرزند است.

مادران عاشق هستند و فداکاری در راه عشق و معشوق اولین کاری است
که عاشقان یعنی مادران، بی درنگ، انجام می دهند.
درود بر مادران که بنیانگزار دنیای فردا هستند و درود بر آنانی که به مادران خدمت
و کمک می کنند و در یاری و احترام به مادران می کوشند.
..
سوز
22  اردیبهشت 1392 – 12.05.2013