پمپ کردن آب دریا ها به جاهای خشک و کم آب
..
یکی از دوستان فیسبوکی نوشته بود که در مورد انتقال آب از دریا ها به جاهای خشک،
در شنونده ها حالت ناباوری به وجود می آید و نگران نمکی شدن آن مناطق هستند.
.
پاسخ بسیار ساده و روشن برای این ناباوری ها و نگرانی ها هست:
دریاچه ارومیه و کویر نمک که خودشان زال نمک هستند، ترسی از نمک دار بودن آب دریا
که به آن جا پمپ می شود، نبایست داشت.
دریاچه هامون، دریاچه بختگان و تالاب جازموریان و تالاب های دیگر که خشک شده اند
و یا دارند خشک می شوند، منبع شن و ریز گرد ها می شوند یا خواهند شد که
با بادی که به این جا ها می وزد، توفان شن و توفان ریز گرد بلند می شود که:
1. مریضی های مختلف به وجود می آورد.
2. در کار و زندگی اختلال ایجاد می کند.
3. به تاسیسات و وسایل خسارت می زند و زدودن آن ها، زمان و پول می خواهد.
.
حتی وقتی آب دریا که کمی نمک دارد به این جا ها پمپ شود، آبی هست
که در آن آب، ماهی ها و حیوانات دیگر دریائی زندگی می کنند. یعنی:
1. ماهی برای تغذیه در محل وجود خواهد داشت.
2. رطوبت محیط در منطقه به رشد گیاهان در اطراف کمک خواهد کرد.
3. نفوذ آب به زیر زمین، محصولش آب شیرین در چاه های اطراف دریاچه
است که در بسیاری از جاها می گویند که سطح آب چاه های عمیق
چند برابر پائین تر رفته است، پنجاه متر سابق، دویست متر فعلی.
4. توفان شن و توفان ریزگرد ها به وجود نمی آید.
.
رطوبت منطقه و رشد گیاهان، مانع گرمایش زمین می شوند، به اندازه ی خود محل،
که اگر نباشد، گرمایش به اندازه ی همان محل ها بیشتر می شود.
پس به دلیل های بسیار ، بایستی هر چه زود تر، شروع کرد برای برنامه ریزی و
آماده سازی برای پمپ کردن آب از دریا ها به مناطق خشک.
.
پمپ کردن آب به مقدار زیاد از دریا ها به جاهای خشک در سطح جهانی، باعث
می شود:
1. آب دریا ها کمتر بالا بیاید.
2. هزینه بسیار زیادی که برای ساختن مانع ها برای جلوگیری از بالا آمدن آب
به محل زندگی و کار مردم پیش بینی می شود کم می شود.
3. مانع گرمایش زمین در سطح بسیار بیشتری می شود که کمک به برنامه
و طرح جهانی برای جلوگیری از گرمایش زمین است.
..
سوز
۲۹ آذر ۱۳۹۵- 19.12.2016