جبران کم آبی
..
پروفسور کردوانی در نهم آبان در سخنرانی در جلسه شورای حفاظت آب استان البرز،
وضعیت آب در ایران را بسیار وخیم ارزیابی کرد و گفت ایران دیگر آبی ندارد.
استاد کردوانی بزرگوار، از آن چه شده است یاد می کند ولی راهی پیشنهاد نمی کند.
.
خب اگر از همین حالا هم بسیار در مصرف آب صرفه جوئی کنیم و یا در اطراف
دریاچه ارومیه چاه ها را به بندیم و استفاده نکنیم، باز هم چاره ساز نیست و
آبی به دریاچه اضافه نمی شود و یا سطح آب چاه های جهرم از ششصد متر
به چهار صد متر بالا نمی آید.
.
چاره ای عملی و شدنی، پمپ کردن آب دریای عمان و خلیج فارس و دریای سیاه
به جاهای کم آب کشور است.
با این کار در سطح غول آسا یعنی با صدها یا هزاران پمپ قوی آب دریا ها را به زمین ها
پمپ کردن باعث می شود:
سطح آب های زیر زمینی که آب های شیرین خواهند بود بالا می آید.
دریاچه ارومیه آب دار می شود و چاه های اطراف دریاچه دوباره آب دار می شوند.
با همان شور بودن شدید دریاچه ارومیه در سال های گذشته، چاه های
اطراف آب شیرین داشته است.
با آب دار تر شدن دریاچه ارومیه از توفان نمک های دریاچه جلوگیری می شود.
رطوبت اطراف دریاچه های ایجاد شده در جاهای مختلف مانع خشکی محیط شده
و توفان ریز گرد ها که خوزستان و غرب و شرق کشور را فرا می گیرد بسیار
کم تر خواهدشد. ما در تهران هم توفان ریز گرد داشته ایم.
.
اگر همکاری جهانی و کم کردن گازهای گل خانه ای هم عملی شود که در
بیست سال آینده خواهد بود، باز هم آبی به این زودی به سرزمین ایران
اضافه نخواهد شد.
از همین امروز بایستی تدارک پمپ کردن آب دریا ها به مناطق مختلف ایران
را شروع کرد. هر یک روزی که زودتر این کار انجام شود جبران خسارت آسان
تر و بهتر است.
دویست میلیارد دلار خرج غنی کردن اورانیوم کردند که هیچ فایده ای برای
ایران نداشت. حالا بایستی صد میلیارد دلار برای لوله کشی و پمپ کردن
آب به کویر ها و دریاچه های ایران هزینه کنند که برای مردم و محیط زیست
مفید و کار ساز است.
باشد که چنین بادا
..
سوز
۱۲ آبان ۱۳۹۵- 02.11.2016 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر