اعتصاب بازار

اعتصاب بازار

..

این بازاری های محترم، نه بخاطر مردم، بلکه بخاطر جیب گشاد خودشان،

اعتصاب می کنند، تعطیل می کنند و این بازی ها را در می آورند.

چطور شد در طول یکسال و نیم گذشته، بعد از کشت و کشتاری که دولت به راه

انداخت و مردم را به گلوله بست، بازاریان اعتراض نکردند؟

مردمی را که می گفتند " رای من کجاست " ،

دولت کسانی را که با آرامش و سکوت به خیابان ها آمده بودند دستگیر و زندانی و در جاهائی مثل

بازداشتگاه ِ کهریزک و زندان اوین، با آنها بدترین رفتار و بی شرمانه ترین کارها را انجام داد،

چرا بازاریان حتا یک ساعت به عنوان اعتراض مغازه ها را نه بستند ؟

چون به جیب آنها کاری نداشت.

شاید آن موقع می ترسیدند اگر اعتراض به کنند ممکن است شناسائی بشوند و از کار و کاسبی

عقب بیافتند، حالا چرا نمی ترسند؟ چطور شد حالا شجاع شدند و از شناسائی شدن نمی ترسند.

حالا که از در آمد میلیونی و میلیاردی آنها سه یا پنج درصد مالیات می خواهند به وحشت افتاده اند

و زورشان می آید قسمتی ناچیز از در آمد باد آورده شان را به صندوق دولت بدهند.

در اصل و اساسا دولت هم باید این در آمد را برای رفاه مردم و سازنده‌گی ِ کشور هزینه کند.

.

این اعتراض و این نوشته، طرفداری از دولت خطاکار و نالایق و ضد مردمی نیست. ولی همین دولت

با هر بدی یا خوبی که دارد، تا به حال مورد اعتراض بازاری ها قرار نگرفته است.

دولت همان دولت است، پس چرا حالا بازاری ها اعتراض می کنند؟

اعتصاب و اعتراض بازاری ها پس از اعلام مقررات " مالیات بر ارزش افزوده " شروع

شده و بازاری ها نشان می دهند که هر بلائی به سر ِ مردم بیاید مهم نیست، فقط

اگر در آمد بی حساب و کتاب آنها مورد محاسبه قرار بگیرد، ناراحت می شوند.

در بازار ،

با دلالی ها و واسطه گری ها همه اجناس دست به دست می گردد و هر واسطه ای در این

وسط مقداری استفاده می برد، بدون این که هیچ کاری به کند و یا حتا جنس را به بیند

و یا یک قلم از جنس را جا به جا به کند و با این عمل ِ واسطه گری، جنس مورد استفاده مردم،

چند برابر گرانتر بدست مصرف کننده می رسد . حاجی بازاری با یک تلفن میلیون ها در آمد دارد.

مالیات بر ارزش افزوده، درصدی از استفاده و سود فروشنده است و در نهایت به صندوق دولت می رود

و ظاهرا برای مصرف کننده ها، یعنی مردم ، باید از طرف دولت دوباره هزینه شود.

بازاری محترم که در سال صدها میلیون تومان، تا میلیارد ها تومان استفاده و سود دارد،

هیچ درصدی ازین استفاده را به دولت نمی دهد و همیشه ناله از نداری و نبود درآمد می کند، شاید

یک هزارم از در آمد و استفاده خود را، به عنوان مالیات می دهد.

پس بهتر است که همه خرید ها و فروش ها، در همه جای ایران با فاکتور و رسید انجام شود

و برای این فاکتور و رسید هم درصدی مالیات پرداخت شود . شاید در آن صورت دست واسطه ها

و دلال هائی که باعث بالا رفتن قیمت ها می شوند از این مال مفت خوری ها قطع شود.

هر شخصی که در مقابل دولت اعتراض می کند، الزاما، نه بخاطر مردم است.

بازاری ها وضع بل بشو و هردمبیل و بی حساب و کتاب ِ خرید و فروش را خواهان هستند.

آنها دلشان برای مردم نسوخته است.

..

سوز

08.07.2010 - 29.09.2010