روزگاری او هم نگاری بودست
..
روزگاری دل ِ من، بند ِ سر ِ زلف ِ نگاری، بودست
در بند ِ نگاه ِ دلبر و، چشم ِ نگاری بودست
هر جام که پُر کرده و با عشوه و ناز، دستم داد
از گوشه ی چشم، منتظر ِ خنده، خماری بودست
.
آن نگار ِ دل نشین رفت، زنی گوژپشت، گشت
سال ِ من رفت ز ِ هفتاد و، پی ِ دل می گشت
تا که دل، در پی ِ ناز ِ رُخکی، وا بدهد
آن که ناز کرد به من، بود زنی هشت در هشت**
..
سوز
۲۲ تیرماه ۱۳۹۸ - 13.07.2019
** ۶۴ ساله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر