ایران برای ما سرحد شادی و اندوه است.
..
ایران برای ما سرحد شادی ها و نهایت رنج و اندوه است.
زمانی که به دارائی ها داده های شده از خدا و طبیعت به کشورم فکر می کنم
شادمان می شوم و در یک فضای مه آلود از رضایت و سپاس
در حالتی بی وزنی شناور می شَوَم.
و زمانی که به آنچه که برای کشورم پیش آمده است، نگاه می کنم،
غم و اندوه و ناتوانی از پیش آمده ها، قلب مرا فشار می دهد،
ناتوانی از تغییر بدی های مسلط بر مردم و کشور، و حالت وامانده گی ام،
مرا مایوس کرده و در جا میخکوب می کند.
چه بسیار، مردان ِ مرد، و شیر زنان، تلاشی و یا اعتراضی
برای بهبود شرایط کرده اند، که یا جان شان را از دست داده اند،
یا در زندان ها هستند، و یا مجبور به ترک وطن و
جا گذاشتن علاقه ها و دوستی هاشان شده اند.
چگونه می توان اِعمال نفوذ قدرت های جهانی را
برای غارت دارائی های مان کم کرد و دست نشانده ها
و عوامل آن ها را بی قدرت کرد
و برای بهبود شرایط و زنده گی های مردم کوشید؟
..
سوز
13.07.2025
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر