خار ِ سر ِ دیوار
..
“من از روئیدن خار ِ سر ِ دیوار دانستم
که ناکـَس کـَس نمی گردد ازین بالا نشینی ها”
..
من از روئیدن خار ِ سر ِ دیوار دانستم ،
که خار هم می تواند بالا نشین باشد.
ولی آیا آن جای گـُل را می گیرد ،
آیا آن زیبائی یک گـُل را می تواند ارائه بدهد ؟
در مقایسه کردن ِ یک تک گـُل بالای دیوار
با یک بته خار ،
کدام یک بیشتر احساس زیبائی را پدید می آورد؟
-
پیکر ِ خار، ویژگی های خار و نماد های دیده شده از خار
در گذشته ، این پندار را دارد که از آن نمی توان
توقع بوی خوش و احساس خوشی و زیبائی داشت.
-
آنکه خار هست و خود را بالا نشانده و به زور خود را
گـُل می نماید و جلوه می فروشد که من زیبا هستم ،
من دیدنی هستم ، با دیدن من احساس شادی و
زیبائی داشته باشید !
آبروی خود را می بَرَد و زحمت ما می دارد.
-
جای خار در میان گلزار نیست ، به بیابان زیبنده است.
هر چیزی جای خودش را دارد.
خار باید بجای خودش برگردانده شود و کار خودش را
در جای خودش انجام دهد.
یکی پرسید آیا می شود .
آن دیگری جواب داد: می شَوانیم
(یعنی ما کاری می کنیم که بشود ، ما شدنی اش می کنیم)
-
جهان چون چشم و خط و خال و ابروست
که هر چیزی بجای خویش نیکوست.
..
سوز
۰۱ بهمن ۱۳۸۸ – 21.01.2010
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر