به ایران درود
..
به ایران و خاکش ، به باد و به آبش درود
به کوه و به دشت و به صحرا ، کویرش درود
به زرینه رود ، به سیمینه رودش درود
سپید رود ، به خشک رود به کارون درود
سهند و سبالان و تفتان ، دماوند ِ غران درود
به البرز ، به زاگرس ، به زنجیر ِ کوه ها درود
به آن دشت مرغاب ، پاسارگاد و شاهش درود
به کُرد و لُر و ، آذری زادگاهش درود
به گیلک به مازی ، بلوچ و به خوزی درود
به کوروش ، به داریوش و نادر ، شهانش درود
به بابک ، ابومسلم و مازیارش درود
به یعقوب لیث ، سور ِنا ، آریوبرزن درود
به زفران، خراسان و فی روزه هایش درود
چو از خاک ایران بداریم همی تار و پود
به آزاد باش ِ ایران زمینان به خوانیم سرود
بیاریم سیاهی علم ها ، ز ِ دشمن فرود
سپاریم کُنِش های ِ ایران ستیزان به دود
به نوروز ، به زاد روز ِ باستان بهارش بگوئیم درود
..
سوز
۱۳ مهر ۱۳۸۸ − 05.10.2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر