۱۳۸۹ تیر ۹, چهارشنبه

حق وتو - ۲

حق وتو - ۲
..
سازمان ملل، یعنی سازمان ملت ها، یعنی سازمانی که ملت های ِ دنیای ِ ما،
یعنی کره یه خاکی، در آن برای ِ هماهنگی در مسائل جهانی دور هم جمع به شوند
و مشکلات را بررسی کنند و برای ِ رفع مشکلات به بحث و مذاکره به پردازند.
ولی در حال حاضر سازمان ملت ها، یعنی سازمان 192 کشور در دنیا به
سازمان «پنج کشور» تبدیل شده است.
«پنج کشور» بزرگ صنعتی و یا قوی هرچه می خواهند در آنجا پیش می برند، و اگر
یکی از این «پنج کشور» با مسئله ای موافقت نکند، آن موضوع تایید نمی شود
و قابلیت اجرائی ندارد، زیرا مورد تصویب قرار نگرفته است.
.
برای تصمیم گیری در مورد یک موضوع، باید رای اکثریت کشور ها مورد نظر باشد
و نه فقط نظر «پنج کشور» بخصوص. بنابر این باید کشور های جهان در یک
جلسه همگانی تصمیم بگیرند و این «حق وتو» را بی اعتبار اعلام کنند.
.
کاملاً بدون معنی و غیر منطقی است که اکثریت کشور ها، نسبت به موضوعی
تصمیم بگیرند و یکی از این «پنج کشور» - به تنهائی- رای اکثریت
کشور های دنیا را باطل کند.
.
این «پنج کشور» هیچ حقی بالاتر از بقیه کشور ها
در سازمان ملل ندارند و نباید داشته باشند.
.
اگر اکثریت کشورها تصمیم گرفتند که مثلاً با نیروهای نظامی در یکی از کشور ها
آرامش را برقرار کنند، آنوقت به گروهی منتخب نظامی از کشور ها ماموریت
داده می شود که بآن منطقه نیرو بفرستند و آرامش را بدان جا برگردانند.
.
اگر این «پنج کشور» حاضر نباشند رای ارباب بودن خود را پس بدهند و
یک رای مساوی با بقیه کشور ها داشته باشند، دیگر لزومی ندارد که کشور های
دیگر ، در عضویت سازمان ملل باقی بمانند. همه کشور های دنیا در یک روز و
با هم و همگی از عضویت در این سازمان استعفا بدهند و  بگذارند
همین «پنج کشور» برای خودشان سازمان ملل را داشته باشند.
.
در حال حاضر هم، وجود بقیه کشور ها بغیر از این «پنج کشور» به جز
سیاهی لشگر بودن و برای پر کردن صحنه، استفاده و فایده ای ندارد. پس
چه لزومی دارد که کشور های دنیا این همه هزینه بدهند و نماینده به این سازمان
بفرستند و خرج نمایندگان و رفت و آمد و اقامت آنها را تحمل بکنند، زیرا رای این
کشور ها اثری در رای نهائی سازمان ملل ندارد.
.
مثل همه مجلس های مشورتی و شورائی در دنیا، اگر اکثریت آرا،
یعنی نصف باضافه 10% یا 20% از اعضا، به انجام و تایید موضوعی رای بدهند،
باید آن موضوع تصویب شود و به انجام برسد. و اگر غیر از این می خواهد باشد،
وجود بقیه کشورها غیر از «پنج کشور» در آن سازمان بدون فایده است.
.
پس پیش بسوی:
باطل کردن حق وتو
یا خروج از سازمان ملل
..
سوز
15.06.2010 - 25 خرداد 1389

۱ نظر:

ناشناس گفت...

علت حق وتو جلوگیری از جنگ و یا جنگ جهانی است
با قبول ابر قدرت بودن این 5 کشور دنیا همیشه رضایت همه این قدرتها را فراهم میکند تا برای منافعشان دوباره جنگی آغاز نکنند.
رو قوی شو گر راحت جهان طلبی
که در نظام جهان ضعیف پامال است
و باز قدرت در فرهنگ ما چنین تعریف می شود
توانا بود هر که دانا بود
و دانشگاه مرکز دانایی است که با یک سیاست دقیق تبدیل شده است به مرکز مدرک سازی به جای دانان سازی و افرادی که هیچ از دستشان نمی آید جز اینکه خود را دکتر و مهندس بنامند و باز پوچ و بی هویت تر در عقده های روانی غرق گردند و پلاسیده شوند. همه کار این قدرتها در کنترل جهان حساب شده است. کاری نمی توان کرد.