یاد ایران

یاد ِ ایران 

..

خودم در خارج و اما  ، خاطر و جانم در ایران است

قدم در ساحل بوستون ، که چمخاله بدان سان است

به پاریس و بُن و لندن ، به گردش در ، چو می گردم

به میدان ، محسنی باشم ، و میدان ِ ولیعهدم نمایان است

خرید ِ کفش ، در پاریس ، بُن ، وَ یا لندن

ز ِ سر چشمه و شاه آباد ، به فکر من نمایان است

سپاهان و ز ِ شیراز و ، ز ِ تهرانم به چشم آید

به برلین در ، چو می گرَدم ، که خاطر ها فراوان است

چو بوی ِ لایف بوی آید ، مکانی در اروپا هم

رَوَم در بندر ِ عباس ، کزین بوها به بازارش، فراوان است

رطوبت با کمی گرما ، چو شرجی را تداعی کرد ، نظر آید

بندر ِ عباس ، که امواج ِ خلیج فارس به بلوارش فراوان است

پس از کم ، بارش ِ باران ، ز ِ بوی ِ برگ و خاک ِ این دیار ِ دور 

نفس های عمیقم را ، شمال و ، بوی ِ شالیزار ، خواهان است

همی بوی ِ برنج ِ خیس ، به عصر و ، بوی ِ شالیزار ز ِ آستانه

به چای ِ گس ز ِ لاهیجان و عطر ِ دلپذیرش را ، نمایان است

ز ِ پل های جهان را ، وصف ِ زیبائی ، به عکسی چون ، نگاه افتد

سی و سه پل ، بسی زیباتر از پل های دیگر هم به سامان است

..

سوز

15 آذر 1390 – 06.12