دیکتاتورها هم عاشق می شوند

دیکتاتورها هم عاشق می شوند

..

منم عاشق به روی ِ ، ماه رویت

همی پروانه وار ، آیم به سویت

رَوَم در بارگــَه ، فرمانروا وار

نشینم من به تخت ، در خاک ِ کو یَت

.

که من خود عاشق ِ این بارگاهم

ز ِ مردم طاعت وُ تعریف خواهم

کنارم چپ وَ راست خدمت ، گزارند

به پایم سر نهند ، گویا که شاهم

.

یکی بد گفت ز ِ من ، او را نخواهم

نمی گویم که من ، خود بی گناهم

گناهی گر نمودم ، این که عیب نیست

بپوشید آن بدی چون ، من ، بخواهم

..

سوز

30 بهمن 1390 – 19.02.2012

.........         ........

در روزنامه ای مجازی ، این تیتر را دیدم و به آن خندیدم و این شعر را سرودم.

البته عاشق شدن دیکتاتور ها ، منطقی می نمود ولی برداشت ِ من

از عاشق شدن آنها این بود که نوشتم. 

به ایران درود ۴

به ایران درود۴

..

به زن ها و مردان ِ آزاده در بند ِ دیوان درود

به آنان ِ راستین که خواهان ِ نیک اند ، درود

به آنان که پایدار ، به اخلاق نیک اند درود

و کج را نکوهش کنان ، باز سختی به بینند درود

به آنان که بَهر ِ خوشایند ِ بدکار ، تملق نگویند درود

به آنان که زیر ِ شکنجه ، ز ِ بَد ، بَد بگویند درود

به آنان که زندان ِ ظالم ، تب و درد ِ شلاق

تحمل نموده ، ز ِ بَد بودن ِ حاکمی بد ، بگویند درود

به آنان که فرزند وُ همسر ، پدر یا که مادر

به سختی به بینند وُ باز هم نکوهش ز ِ بد ها بگویند درود

به آنان که مردم و میهن ، ز ِ هَر چیز ، بالا بدانند درود

به آنان که در راه ِ میهن ، به سختی و دشوار ، پااایدارند درود

ز ِ بَد ، بَد بگویند ، اگرچه به سر ، تاااج یا که عمامه است

عمل پاس بدارند و از ظاهری خوش نما ، رو بگردند درود

به آنان که با وعده های فریب و نشان و مکان

ز ِ اخلاق ِ نیکو ، نگردند وُ پایدار به خوبی بمانند ، درود

..

سوز

24 بهمن 1390 – 13.02.2012

به افتخار و به پاس احترام به آزادی خواهان، این شعر را تقدیم به

زنان و مردان راستین و مبارز و آزادی خواه می کنم.