شریک های کشتار مردم سوریه
..
نقل از: سایت اینترنتی صدای آمریکا، پنجشنبه, ۲۵ خرداد ۱۳۹۱ | ۱۴ ژوئن ۲۰۱۲
سارا لیا ویتسون، نماینده سازمان دیده بان حقوق بشر می گوید تا زمانی که روسیه و چین
مانع تراشی کنند، کشتار در سوریه ادامه پیدا می کند: «به نظر من روسیه بیشترین سهم
را در ناکامی یک اقدام بین المللی در مورد سوریه دارد. اقدام مناسب و بسیار مهم این است
که اروپا و ایالات متحده سوریه را تحریم کنند. تا زمانی که تحریم های جهانی بر حکومت اسد
اعمال نشوند و تا زمانی که روسیه و چین در این تصمیم شرکت نکنند، دیپلماسی بین المللی
کارآمد و اثرگذار نخواهد بود.»
شریف باسیونی می گوید ممکن است روسیه و چین، منتظر باشند که به آنان اطمینان داده
شود در صورت سرنگونی اسد، منافع اقتصادی و نظامی شان در سوریه محفوظ می ماند.
«مسئله این بود که کلیه امتیاز های نفتی و قرارداد های اقتصادی و بازرگانی برای بازسازی
لیبی به قدرت های غربی اعطا شد و روسیه و چین در این میان منفعتی نبردند.
بنابراین آن ها در این زمینه احساس انزوا کردند و حالا در مورد سوریه موضع دیگری اتخاذ
کرده اند و انعطافی به خرج نمی دهند و این امر به طور قطع
نقض همه اصول قانون حقوق بشر است.»
..
یعنی باز هم از این خبر ها معلوم می شود که روسیه و چین، شریک کشتار مردم
سوریه هستند.
مردم دنیا و دیگر کشور های قوی و قدرتمند ِ دنیا باید به نشینند و جنایت های حکومت
سوریه را تماشا کنند، چون روسیه و چین از حق وتو استفاده می کنند و مانع تصویب رأی
در شورای امنیت علیه سوریه می شوند، که شورای امنیت نمی تواند اقدامی موثر کند
و مانع ِ کشتار ِ مردم توسط بشار اسد بشود.
1- مشخص است که حق وتو که پنج کشور بزرگ ِ جهان آنرا دارند، حقی ناروا و نابجا هست.
حق وتو باید برای پنج کشور سازمان ملل منحل شود
و حق وتو دیگر نباید در سازمان ملل باشد.
وقتی اکثریت کشور های دنیا در موردی نظر می دهند، همان نظر باید از طرف
سازمان ملل اجرا شود و یک موضوعی بنام
حق وتو نباید مانع اجرای خواست ِ اکثریت اعضاء سازمان ملل بشود.
2- قدرتهای غربی هم در کشتار مردم سوریه شریک هستند زیرا به روسیه و چین
اطمینان نمی دهند که منافع روسیه و چین در سوریه محفوظ می ماند.
یعنی مثل لیبی می خواهند منافع سوریه را هم بین خود غربی ها تقسیم کنند
و روسیه و چین که می بینند سرشان بی کلاه خواهند ماند، همه
تصمیم های سازمان ملل را «وتو» می کنند.
پس کشور های غربی هم نمی خواهند از منافع آتی خود دست بردارند اگرچه
مردم بیگناه سوریه کشته می شوند.
سازمان های مدافع حقوق بشر هم که فقط می توانند اعلامیه بدهند و
مهر نادرست بودن بر این کشتار و کشتار های دیگر بزنند.
.
شریف باسیونی می گوید... روسیه و چین، ... انعطافی به خرج نمی دهند
و این امر به طور قطع نقض همه اصول قانون حقوق بشر است.»
حقوق بشر را غربی ها هم باید در نظر داشته باشند و برای اینکه هرچه زودتر این کشتار
تمام شود، به روسیه و چین اطمینان بدهند که منافع این دو کشور در سوریه محفوظ است
و همه منافع را برای خودشان نخواهند خواست.
یعنی غرب هم با ندادن این اطمینان به روسیه و چین، در کشتار مردم سوریه همراهی
می کند.
غربی ها می خواهند همه منافع را در هر کجای دنیا که باشد
و به هر قیمتی که باشد فقط برای خودشان داشته باشند.
طمع غربی ها برای کسب منافع بیشتر و تنگ نظری غربی ها برای جلوگیری از داشتن
یک پایگاه نظامی برای روسیه، هم چنان مسئله سوریه را با کشتار بیشتر مردم سوریه
به پیش می برد.
.
مسئله، حمایت از روسیه در داشتن تنها یک پایگاه نظامی در خارج از کشورش نیست.
مشهود، تنگ نظری غربی هاست که خودشان در سرتاسر دنیا پایگاه های نظامی بسیار زیادی
دارند ولی حاضر نیستند که روس ها حتا فقط یک پایگاه ِ نظامی در خارج از کشور داشته باشند،
و طمع غربی ها برای داشتن منافع از یک کشور به نسبت کوچک مثل سوریه هم هست.
حالا که دیگر روسیه یک کشور کومونیستی نیست و غربی ها نمی توانند مقابله با خطری
به اسم جلوگیری از گسترش ِ کومونیزم را دلیل کار خود بنامند، پس فقط می ماند منافعی
که غرب می تواند از سوریه بدست آورد، و حاضر نیست از آن چشم بپوشد.
اگرچه مردم بسیار زیادی در این سود جوئی بین ِ شرق و غرب کشته شده اند ولی
هنوز هم پایانی برای کشتار ِ مردم ِ سوریه، در پیش رو دیده نمی شود.
.
شریک دیگر کشتار در سوریه، جمهوری اسلامی هست که پول و اسلحه و افراد کمکی
به سوریه می فرستد تا از حاکم دیکتاتور سوریه حمایت کند، تا هم پیمان خود را
بر سر ِ قدرت نگهدارد، حکومت سوریه پایگاهی برای ِ بلند پروازی های اینان است.
آیا گسترش ِ ایده های جمهوری اسلامی ارزش این را دارد که جان هزاران نفر از مردم سوریه را
برای آن فدا کنند؟
.
گویا حقوق بشر و دفاع از حقوق بشر، یک نمائی خوش رنگ و رو و اخلاقی و مردم پسند
برای انجام عملیات نظامی و حمله به یک کشور برای ِ بدست آوردن ِ منافع کشوری است
که به آن حمله می کنند و حاکم دیکتاتور را برکنار می کنند، ولی اگر منفعتی در دفاع از
حقوق مردم ِ یک کشور نداشته باشند، فقط اعلامیه و اطلاعیه صادر می کنند،
و کاری عملی در حمایت از مردم زیر ِ ظلم ستم و آن کشورها نمی کنند.
..
سوز
25 خرداد 1391 - 14.06.2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر