دریا چشم
..
چو دریا بود چشمان سبز و آبی رنگ معنی دار
او در یکی از صندلی های سالن انتظار فرودگاه نشسته بود
و منتظر بود تا همه برای پرواز خوانده شوند.
چشمان سبز و آبی رنگ و حالتی مهربان داشت. چشمان آبی،
دریائی عمیق را می‌مانست، و خود در افکار خود غرق بود.
دریائی بود که در دریا غرق بود،
دریای چشم های سبز و آبی در دریای افکار عمیق و دور غرق بود.
ولی گویا حالتی مطمئن داشت که کاملا غرق نخواهد شد،
و اگر آن ریسمان بسته به زمان حال را بسوی خود به کشاند،
بلافاصله به زمان حال و به روی نیمکت خود بر خواهد گشت.
وسوسه یه رفتن در این دریا جذاب بود،
او فهمید که پای‌ِ قلبم سُر خورده و دارم در این دریا فرو میروم.
گویا می دید که دارم در این دریا غرق می شوم. جلوی من را نگرفت
نگاهش را ندزدید و پس ازنگاهی کوتاه به من،
همچنان به نقطه ای ثابت نگاه میکرد.
در حالی که در رویای خود بود، مرا هم زیر نظر داشت،
و ایستاد به تماشا که چگونه غرق میشوم.
ترس آن بود که اگر به دریای چشمانش راه یابم،
این دریا چنان عمیق است که مبادا در آن غرق گردم،
ولی تجسم این غرق شدن هم زیبا بود،
غرق شدن در دریای‌ِ محبت چشمانش، غرق شدن
در لذت‌ِ پذیرفته شدن و مورد قبول واقع شدن زیباست.
چنین غرق شدنی ، غرق شدن در احساس اعتماد دیگری نسبت
بخودت است. لذت از پذیرفته شدن‌ِ تو، توسط دیگری است.
تبسمی که بر لب داشت و در رویا بود، نشان می داد که گویا
او هم غرق شدن تو را در دریای چشمانش حس می کرد و از اینکه
در این غرق شدن، تلاشی برای نجات نمی کردی و شاد بودی
از این حالت، راضی بودی ازین غوطه ور شدن در دریای‌ِ محبت او،
او هم از لذت تو و از اینکه جائی یا موقعیتی برای شاد ساختن تو
داشت و عرضه کرده بود، راضی بود.
..
سوز
دیترویت ۱۵ فروردین ۱۳۸۸ − 16:30 , 04.04.2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر