زیبائی ستودنی است

زیبائی ستودنی است

..

دیدار ِ زیبائی یه اندام ِ زن را ممنوع می کنند. نمی خواهند عظمت ِ هنر ِ خداوند را به بینیم .

شیندن ِ لطافت و آرامش آفرین ِ صدای زن را ممنوع می کنند.

کشیدن نقاشی و بُروز ِ هنر را از دید ِ هنرمند ممنوع می کنند.

آفرینش ِ مجسمه ای به سبک  ِ هنرمندانه، از دید ِ هنرمند را ممنوع می کنند.

گریه را مفید می دانند، بر سرو صورت ِ خود کوبیدن، در مرگی از شخصی که هزار سال

پیش در دنیا بوده است را تشویق می کنند.

در بزرگداشت بر مرگ ِ یکی، گذشته از هزاره ها، موسیقی را ممنوع می کنند.

خنده ممنوع، شادی ممنوع، رقص ِ شادمانه، ممنوع.

برسر زدن، گریه کردن، سینه زدن، زنجیر زدن، آزاد.

خود را خونین کردن از ضربات ِ زنجیر، خود را مانند ِ دیوانگان، گِل مالی کردن

و سر و صورت را با گِل پوشاندن به نام ِ عزاداری در مرگ ِ آنی که عزیز است

و هزار سال ِ پیش زندگی داشته است را آزاد می گذارند.

.

شیطان، در فریب ِ مردمان، لذت بردن و شراب نوشیدن و با زنان ِ زیبا بودن را

تشویق می کند.

.

خداوند بزرگ، خود آزاری و مردم آزاری را نکوهیده می دارد.
خداوند بزرگ زیبائی را دوست دارد و از تماشای آن لذت می برد چون، پس از خلق ِ 
انسان، ذوق زده می شود و بخودش تبریک می گوید، بعنوان بهترین خلق کنندگان.

ما هم که از خدائیم و به خدا باز می گردیم و روح ِ خدا در ما هست،

و مثل ِ خدا زیبائی را دوست داریم و از تماشای زیبائی لذت می بریم.

.

اینان کیانند؟ که بر تباهی و سیاهی و غم و درد کشیدن ، تشویق می کنند؟

..

سوز

11 خرداد 1391 – 31.05.2012