..
آقایان ِ راهنمایان مذهبی، از زمان مدرسه رفتن تان یاد گرفته اید
بگوئید که: این دنیا گذران است و باید در این دنیا برای آخرت توشه
اندوخت و با اعمال خوبی که در اینجا انجام می دهیم، جای خوبی
برای زندگی ابدی خودمان در آن دنیا بسازیم.
با همین چیزهائی که یاد گرفته اید، حجت الاسلام شدید،
و با همین چیزها به درجه آیت ال... رسیدید. در تمام این
مدت هم هر وقت که فرصتی پیدا می شد، به صحرای کربلا
می زدید و از رشادت های آقا امام حسین (ع) صحبت می
کردید که او در راه حق پیکار کرد، مال دنیا، زن و بچه را
در راه خدا داد. او برای احقاق حق، از مال و دنیای مادی
گذشت و زندگی خوش نام در دفاع از حقانیت را پیشه کرد.
می گوئید: حضرت سیدالشهدا، در راه حق کشته شد.
پس چرا آنچه به مردم آموزش میدهید و توصیه می کنید،
خودتان انجام نمی دهید؟
واعظ غیر متعظ که می گویند شما هستید، اگر همچنان
در مقابل دروغ و نیرنگ این حکومت سکوت کنید.
همه شما می دانید که در انتخابات خیلی تقلب شد.
همه شما می دانید که، کسی که به دروغ کاری
اعتراض می کند، جوابش مرگ نیست.
همه شما، یک عمر اشک ریخته اید و اشک مَردم را
در آورده اید که شمر ظالم، یزید فاسد اعتراض بر حق
امام حسین (ع) را با شمشیر جواب داد
و سیدالشهدا را در خون خودش غرقه کرد.
پس جواب به اعتراض و نادرستی، کشته شدن نیست.
حالا رهبر مذهبی می گوید:
با معترضین با قاطعییت بر خورد خواهد شد.
نماینده یه رهبر، هفته بعدش می گوید: تمام کسانی
که در این اعتراض ها دستگیر شده اند، باید اعدام شوند.
این نظر شخصی این واعظ نیست، او نظر رهبری و
نظر و سیاست دولت را اعلام می کند.
برای چه سکوت کرده اید؟
یک عمر از هدایا و خمس و ذکات این ملت خورده اید.
خانه و باغ و دارائی بهم زده اید، بچه هاتان را به مدرسه
و دانشگاه فرستاده اید.
شما مدیون این مردم هستید، بلند شوید، بپا خیزید
از مردم دفاع کنید، نگذارید برای اعتراض به تقلب
خون مردم را بریزند.
اگر کشته شوید، در راه درست و دفاع از حق و حقیقت
شهید شده اید که با آقا امام حسین محشور خواهید شد
اگر هم عمرتان بدنیا باقی بود که همین ملت، عزت و
احترام بیشتری به شما می گذارند.
تمجمج نکنید.
در راه حق، بلند داد بزنید، بیائید بخیابان ها.
..
سوز
۱۴ تیر ۱۳۸۸ − 05.07.2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر