عشق وطن

عشق ِ وطن

..

آن که ، با عشق و علاقه می گوید: وطن ،

آدمی است سپاسگزار و شاکر به آنان که به او خدمت کرده اند.

وطن ، زادگاه و محیط ِ پرورش است ، مردم ِ وطن ، مردم محیط ِ زادگاه ،

پدر و مادر و مردم ِ دیگری که در آنجا هر کدام به نحوی ،

سهمی در پرورش ِ ما داشته اند ، هر کدام به نحوی به ما خدمت کرده اند ،

هر کدام به نسبت های مختلف در زندگی ، بهداشت ، آرامش ، آموزش و

امنیت ِ ما ، همکاری کرده اند.

از شهرداری یه محل و کارکنان آن ، تا مدرسه و معلمان ِ آن ، از نانوا و بقال

و سبزی فروش ِ آن ، هر کدام به نحوی در ارائه یه خدمات در طول ِ رشد و

پرورش ِ ما سهیم بوده اند.

عشق ِ به وطن ، عشق ِ به آبادانی ، عشق ِ به سر بلندی و عشق به

سرافراز بودن ِ همان زادگاه و محل تولد و پرورش و عشق به همان مردم است.

عشق ِ به وطن ، عشق ِ خدمت به مردمی است که به ما خدمت کرده اند.

عشق به آبادانی و رفاه ِ مردم ِ همان یار و دیاری است ، که ما را پرورش داده اند .

فردی که در روستائی کوچک بدنیا می آید ، در روستای ِ بزرگتر ِ مجاور به

مدرسه می رود ، در شهر ِ مجاور به دبیرستان رفته و یا در شهری دیگر

به دانشگاه یا خدمت ِ نظام یا آموزش ِ فنی یا حرفه رفته است ، این شخص

وقتی بتواند کاری برای ِ آبادانی ، جاده سازی ، تلفن ، برق یا هر امکان

رفاهی ِ دیگری که برای زادگاهش ، آن روستای ِ کوچک ، لازم است ،

انجام دهد ، با عشق و علاقه چنین کاری را می کند . اگرچه دیگر برایش

مقدور نیست که دوباره برود و در همان روستای کوچک زندگی کند ، ولی با

عشق و علاقه در فکر است و تلاشی برای آباد تر شدن ِ محل ِ زادگاه  ِ خود می کند.

او نمی خواهد فقط همان خانه ای که در آن زاده شده است را آباد کند.

او می خواهد دهی که او در آنجا بدنیا آمده است را آباد کند ، و چه بسیار که

مردم آن ده را هم دیگر نمی شناسد ، ولی شاد می شود وقتی به بیند که

روستای ِ محل ِ تولدش ، برق دارد ، جاده یه آسفالته دارد ، تلفن و تلویزیون

در اختیار همه هست.

او از این آباد شدن ، از این برخورداری یه مردم ِ زادگاهش ، مردم ِ وطنش از وسایل ِ

رفاهی و بهداشتی خوشحال و شاد می شود.

عشق به وطن بزرگتر ، عشق ِ به کشور ، در مقیاس ِ بزرگتر هم همین احساس

را در بر دارد.

اگرچه شاید عاشق ِ وطن در خارج از کشور زندگی می کند ، با این حال در فکر ِ

آبادانی و رفاه و امنیت مردم آن کشور است ، نه فقط محل ِ تولد یا شهر  ِ خود .

او به تمام ِ وطن ، به تمام ِ کشور و به تمام ِ مردم ِ کشور ِ خود فکر می کند

و در اندیشه و فکر ِ راحتی و رفاه ِ مردم ِ زادگاه و مردم کشور ِ خود است.

او عشق ِ به وطن دارد ، اگرچه در آن وطن زندگی نمی کند.

..

سوز

11 امرداد 1390 – 02.08.2011